Odkrywając tajemnice przeszłości naszych bliskich, najwięcej możemy dowiedzieć o nas samych. To zawsze siebie odnajdujemy w tamtych historiach, to siebie widzimy w minionych wydarzeniach i to właśnie one mogę mieć największy wpływ na naszą przyszłość.

Biała Rika Magdaleny Parys to wspaniała powieść o wielopoziomowej warstwie przekazu; od uniwersalnych prawd o człowieku do prawd wyjętych z najnowszej historii Polski i Polaków na stałe związanej z historią Niemiec. To także wciągająca opowieść o Gdańsku, Szczecinie i Berlinie, ale także o miłości i łzach codziennego życia.

Czy kieruje nami nierozpoznany los, czy przeznaczenie?

Obrazy i powidoki, które wyrwiemy spod powiek świadków i z pamięci własnej, zmienią nasz świat. Jak w prawach fizyki kwantowej, gdzie obiekt poddany obserwacji, jest z przez sam fakt bycia obserwowanym, obiektem zmienionym, nie tym samym, a obserwator też nie jest już tym samym obserwatorem. /Ludwik Janion/

Jaka szkoda, że nie ja napisałam tę książkę! – Sylwia Chutnik

Żałuję, że nie ja napisałam tę książkę. Biała Rika jest fantastyczna. Cudowna reporterska dyscyplina słowa. – Magdalena Grzebałkowska

Czyta się jednym tchem. – Kinga Dunin, „Krytyka Polityczna”

Białą Riką Magdalena Parys, udowadnia, że jest pisarką nie tylko świetną warsztatowo, ale przede wszystkim utalentowaną. - Maciej Robert, „Polityka”

Kawał świetnej prozy. – Natalia Szostak, „Książki. Magazyn do czytania”

Piękna, szczera, prawdziwa do bólu. – Olga Kowalska z WielkiBuk.com

Jestem zachwycona książką Magdaleny Parys. – Magdalena Majcher, „Przegląd Czytelniczy”

Biała Rika to prawdziwa historia o prawdziwym człowieku. Dzieje się tak przede wszystkim za sprawą znakomitego i wciągającego czytelnika sposobu opowiadania – tak się właśnie w prawdziwej literaturze zdarza. – Leszek Szaruga, „Odra”

To Biała Rika (gotowy scenariusz sztuki teatralnej!) jest chyba najlepszą i najmocniejszą powieścią Parys. – Michał Nogaś, „W drodze”

Magdalena Parys - (ur. 1971) polska pisarka mieszkająca w Berlinie. Zadebiutowała w 2011 roku powieścią Tunel, w 2015 roku została laureatką Europejskiej Nagrody Literackiej za powieść Magik. W 2016 roku opublikowała Białą Rikę. Niedawno ukazała się jej najnowsza powieść Książę, drugi tom trylogii berlińskiej, zapoczątkowany powieścią Magik. W lipcu wydane zostanie nowe opracowanie powieści Biała Rika. Żeliwne ptaki. Laureatka licznych nagród literackich w kraju i za granicą, jej książki przetłumaczono na ponad dwadzieścia języków.

Odkrywając tajemnice przeszłości naszych bliskich, najwięcej możemy dowiedzieć o nas samych. To zawsze siebie odnajdujemy w tamtych historiach, to siebie widzimy w minionych wydarzeniach i to właśnie one mogę mieć największy wpływ na naszą przyszłość.

Biała Rika Magdaleny Parys to wspaniała powieść o wielopoziomowej warstwie przekazu; od uniwersalnych prawd o człowieku do prawd wyjętych z najnowszej historii Polski i Polaków na stałe związanej z historią Niemiec. To także wciągająca opowieść o Gdańsku, Szczecinie i Berlinie, ale także o miłości i łzach codziennego życia.

Czy kieruje nami nierozpoznany los, czy przeznaczenie?

Obrazy i powidoki, które wyrwiemy spod powiek świadków i z pamięci własnej, zmienią nasz świat. Jak w prawach fizyki kwantowej, gdzie obiekt poddany obserwacji, jest z przez sam fakt bycia obserwowanym, obiektem zmienionym, nie tym samym, a obserwator też nie jest już tym samym obserwatorem. /Ludwik Janion/

Jaka szkoda, że nie ja napisałam tę książkę! – Sylwia Chutnik

Żałuję, że nie ja napisałam tę książkę. Biała Rika jest fantastyczna. Cudowna reporterska dyscyplina słowa. – Magdalena Grzebałkowska

Czyta się jednym tchem. – Kinga Dunin, „Krytyka Polityczna”

Białą Riką Magdalena Parys, udowadnia, że jest pisarką nie tylko świetną warsztatowo, ale przede wszystkim utalentowaną. - Maciej Robert, „Polityka”

Kawał świetnej prozy. – Natalia Szostak, „Książki. Magazyn do czytania”

Piękna, szczera, prawdziwa do bólu. – Olga Kowalska z WielkiBuk.com

Jestem zachwycona książką Magdaleny Parys. – Magdalena Majcher, „Przegląd Czytelniczy”

Biała Rika to prawdziwa historia o prawdziwym człowieku. Dzieje się tak przede wszystkim za sprawą znakomitego i wciągającego czytelnika sposobu opowiadania – tak się właśnie w prawdziwej literaturze zdarza. – Leszek Szaruga, „Odra”

To Biała Rika (gotowy scenariusz sztuki teatralnej!) jest chyba najlepszą i najmocniejszą powieścią Parys. – Michał Nogaś, „W drodze”

Magdalena Parys - (ur. 1971) polska pisarka mieszkająca w Berlinie. Zadebiutowała w 2011 roku powieścią Tunel, w 2015 roku została laureatką Europejskiej Nagrody Literackiej za powieść Magik. W 2016 roku opublikowała Białą Rikę. Niedawno ukazała się jej najnowsza powieść Książę, drugi tom trylogii berlińskiej, zapoczątkowany powieścią Magik. W lipcu wydane zostanie nowe opracowanie powieści Biała Rika. Żeliwne ptaki. Laureatka licznych nagród literackich w kraju i za granicą, jej książki przetłumaczono na ponad dwadzieścia języków.

"Czepiec" to powieść reportażowa uznanej słowackiej poetki i menedżerki kultury Kataríny Kucbelovej, stanowiąca jej prozatorski debiut. Autorka przez dwa lata jeździła do regionu u podnóża Kráľovej Hoľi w Niżnych Tatrach. Chciała nauczyć się szyć czepiec, część tradycyjnego stroju ludowego, którym mężatki zakrywają włosy. Przy okazji dowiedziała się o życiu w odległej górskiej wsi położonej w stopniowo wyludniającej się okolicy, ale też o sobie, o kulturze ludowej nadużywanej przez każdą słowacką władzę, o współżyciu z Romami, o stereotypach. Nie robiła zdjęć, nie kręciła filmu, nie nagrywała dźwięku. Słuchała, patrzyła, wyszywała i zapisywała. Wraz ze swoją nauczycielką pogrążała się w pamięci, łączyła strzępy przeszłości z detalami teraźniejszości, a wszystko to na skraju wsi sąsiadującej z romską osadą.

Książka nominowana do nagrody Anasoft Litera, nagrody im. Jána Johanidesa, nagrody René, i ankiety „Książka roku” miesięcznika Knížna Revue . Zwyciężczyni ankiety "Książka roku 2019" dziennika Pravda, nagrody Akademii Literackiej Pantha Rei Awards, nagrody fundacji Tatra Banki w kategorii literatura.

[BLURBY]

Nici się plączą, tiul nie słucha igły, oczy bolą od śledzenia haftu - Katarína Kucbelová szyje tradycyjny czepiec słowackiej mężatki. Uczy się od Il'ki, starej kobiety z górskiej wioski w Šumiacu. To bunt Kucbelovej przeciw zmieleniu przez państwo słowackiej kultury ludowej na nieznośną papkę pseudofolkloru. Z dwuletnich wypraw autorki w pustoszejące rejony Słowacji powstała fascynująca i wielowarstwowa książka o zanikaniu tradycji, rozmywaniu historii, ale też o życiu w wioskach graniczących z romskimi osadami, gdzie panuje ścisły podział na ludzi białych i Romów, bez możliwości zniesienia linii demarkacyjnej.

Magdalena Grzebałkowska

Dotąd nie czytałem tak ciekawie „uszytej” prozy. Miniaturowe obrazki odzyskanej przeszłości i uchwyconej współczesności, ukazują losy słowackich Romów. Układają się w przejmującą całość. Jak wzory wyszywane na czepcu.

Daniel Odija

Katarína Kucbelová (1979) słowacka pisarka, poetka i menedżerka kultury. Ukończyła scenopisarstwo i dramaturgię w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie. Zadebiutowała w 2003 roku tomem poetyckim „Duály”, następnie ukazały się tomiki „Šport” (2006), „Malé veľké mesto” (2008) oraz „Vie, čo urobí” (2013). W 2020 roku opublikowała debiut prozatorski „Czepiec”. Jej twórczość jest tłumaczona na języki niemiecki, czeski, węgierski, ukraiński, francuski, bułgarski czy hiszpański.

Katarzyna Dudzic-Grabińska (1986) jest tłumaczką języków czeskiego i słowackiego oraz reżyserką teatralną. Przełożyła m.in. kilka powieści Jaroslava Rudiša: Grandhotel, Cisza w Pradze, Koniec punku w Helsinkach, Aleja Narodowa i Czeski Raj. Wspólnie z Anną Wanik przetłumaczyła książkę Tomáša Kulki z zakresu estetyki Sztuka i kicz, a razem z Tomaszem Grabińskim powieść Markéty Pilatovej Żółte oczy prowadzą do domu oraz dwie słowackie książki: Miło niemiło Milo Janáča oraz Ucieczka z Auschwitz Alfréda Wetzlera. Jako reżyserka i dramaturżka pracowała m.in. w Instytucie Teatralnym w Bratysławie, Teatrze Polskim w Podziemiu i Wrocławskim Teatrze Współczesnym. Obecnie związana z Teatrem Polskiego Radia.

This book was published with a financial support from SLOLIA, Centre for Information on Literature in Bratislava.